Architect Willem Nicolaas Rose was een van de grote vernieuwers in de 19e eeuw op het gebied van architectuurtheorie, bouwtechniek en civiele techniek. Rose was van 1839 tot 1855 stadsarchitect van Rotterdam en van 1858 tot 1867 rijksbouwmeester van Nederland.
W.N. Rose
Willem Nicolaas Rose
Geboren: Cheribon (Java) 08-01-1801
Overleden: Den Haag 09-10-1877
W.N. Rose werd geboren op 8 januari 1801 in Cheribon op Java Indonesië in een invloedrijke familie. Hij kreeg zijn opleiding aan de Artillerie- en Genieschool in Delft, de voorloper van de KMA in Breda, waar hij in 1822 afstudeerde. De genie opleidingen bij het leger was in die tijd één van de weinige academisch opleidingen waar men bouwkunde kon studeren (vesting- of waterbouwkunde). Na zijn opleiding bleef hij tot 1839 in het leger om vestingen te ontwerpen. Door de militaire opleiding en een even gedegen praktijkervaring bij het leger, kon hij zich ontwikkelen tot een ervaren ingenieur. Hij had een grote belangstelling voor architectuur en verwierf op het gebied van de bouwkunst al een grote naam.
Stadsarchitect Rotterdam (1839 – 1858)
W.N. Rose werd in 1839 aangesteld als stadsarchitect van de Rotterdam als opvolger van Pieter Adams, waarvan hij les had gehad op de Genieschool. Als stadsarchitect in Rotterdam ontwierp hij bruggen, kaden, havens, gebouwen en stedenbouwkundige plannen. Het hoogtepunt in zijn oeuvre is het beroemde Coolsingelziekenhuis, dat als één van de modernste in Europa werd beschouwd. Hij maakte tal van plannen voor het verbeteren van de erbarmelijke leef en woonomstandigheden in Rotterdam, in de tijd dat cholera hoogtij vierde. In dat kader werden de singels van het Waterproject (1841) aangelegd. Deze zijn nog altijd beeldbepalend voor wat na het bombardement in 1940 nog van het 19e eeuwse Rotterdam resteert. Rose maakte ook tal van uitbreidingsplannen voor Rotterdam, zoals voor Feijenoord (1843) en voor de Coolpolder (1842) en het Nieuwe Werk / Scheepvaartkwartier (1847-1854). De experimentele drift van Rose leidde ook tot bouwkundige tegenslagen. De grootste daarvan voltrok zich in de nacht van 9 op 10 juli 1854. Toen stortte zijn splinternieuwe kade aan de Boompjes gedeeltelijk in. Het ongeluk leidde tot zijn ontslag als stadsarchitect en vervolgens in zijn benoeming tot ingenieur van Gemeentewerken. Het incident en zijn functiewijziging bleven een smet op zijn naam, maar ze waren geen beletsel voor de benoeming als rijksbouwmeester in 1858.
Rijksbouwmeester (1858 – 1857)
Als rijksbouwmeester ontwierp Rose ondermeer het militair invalidenhuis Bronbeek in Arnhem (1860-1862) en het Ministerie van Koloniën (1858) aan het Plein in Den Haag.
