VOC Zeemagazijn Rotterdam Delfshaven

VOC Magazijn Rotterdam Delfshaven

Het VOC Zeemagazijn aan de Achterhaven in Delfshaven is gebouwd in 1672. Sinds 1875 is het Zeemagazijn een rijksmonument en is het onderdeel van het Beschermd Stadsgezicht van Delfshaven. Het VOC pand behoort tot de oudste gebouwen van Rotterdam.

Het VOC pakhuis was tot 1995 in gebruik als soda- en zeepfabriek van Akzo. Hierna is het pand gedeeltelijk in gebruik als tijdelijke huisvesting voor de culturele instelling WORM. Nu staat het leeg en in afwachting van herontwikkeling tot woningen.

Geschiedenis VOC Zeemagazijn

In de 17^de eeuw was op dit terrein de scheepstimmerwerf voor Oost-Indievaarders gevestigd. Aan het begin van de zeventiende eeuw huurde de VOC een werf in Delfshaven voor de bouw en het onderhoud van schepen. Door de koop van omliggende percelen beschikte de VOC op den duur over een groot terrein. Om alle voorraden voor de bouw van deze schepen te kunnen opslaan, werd in 1672 dit grote Zeemagazijn gebouwd. Voor 17e eeuwse begrippen had dit gebouw een imposante afmeting. Het VOC pand werd in 1746 door brand ernstig beschadigd. Het pand heeft zijn omtrekken bewaard maar is na 1746 herbouwd zonder zijn fraaie versierselen.

Gebruikers van het VOC pand

Behalve meer dan een eeuw VOC-historie, kent het zeemagazijn ook een heel andere gebruiksgeschiedenis. Het gebouw kwam na opheffing van de VOC in 1795 in handen van de Nederlandse staat en heeft diverse functies gehad, onder andere als levensmiddelenpakhuis van de marine, tot het eind negentiende eeuw in gebruik kwam als chemicaliënfabriek, laatstelijk van AKZO. Na sluiting van de fabriek in 1996 werd het bedrijfsterrein ontmanteld en zijn de omringende bedrijfsgebouwen en installaties gesloopt. Het VOC-magazijn was het enige gebouw dat werd behouden. Het fabrieksterrein is daarna met het magazijn verkocht aan de gemeente Rotterdam.

Na het gebruik als fabriek en de jarenlange leegstand verkeerde het gebouw in slechte staat.  Van 2005 tot 2014 heeft WORM i.s.m. 2012 Architecten van restparijen en afval  een filmhuis, concertzaal, winkel en een studio voor beeld en geluid gebouwd in het monumentale pand. De eis van  vanuit de Rijksdienst van Monumenten is dat het gebouw niet ‘aangeraakt’ mocht worden. Alle constructies in het pand waren hierdoor zwevend geklemd of los opgebouwd. Een zestigtal Rotterdamse kunstenaars werkte mee aan dit project, dat werd ondersteund door grote landelijke kunst- en architectuur fondsen.

Projectgegevens