Het kantoorgebouw Coolse Poort ligt op de hoek van de Coolsingel en het Binnenwegplein in Rotterdam. Het 74 meter hoge gebouw, opgeleverd in 1979, is ontworpen door architect Rob van Erk (Groosman & Partners). De Coolse Poort was één van de laatste hoogbouwprojecten van de jaren zeventig voor de kantoren- en hoogbouwstop in het centrum van Rotterdam. Door de rood paarse gevel kreeg het gebouw de bijnaam ‘Aubergine’ en ‘Rode Kroot’. Het gebouw behoort tot de ‘Post-65’ architectuur. Tot 2018 werd het kantoor gehuurd door verzekeringsmaatschappij Allianz. In 2022 start de herontwikkeling van de Coolse Poort. Het maakt deel uit van het (her)ontwikkelingsproject Hart010.
Geschiedenis Coolse Poort
Het gebouw is vernoemd naar de Coolschenpoort die op deze plaats vanaf 1618 had gestaan. Na het bombardement van 1940 werd op plek (toen nog Schiedamse Vest) het gebouw van het Rotterdamsch Nieuwsblad (huidige AD) van architect F. Eschauzier gerealiseerd. In 1974 werd dit wederopbouw pand al weer gesloopt om plaats te maken voor de Coolse Poort.
Deze kantoortoren moest het einde van de Coolsingel markeren en de zichtlijn richting de Leuvehaven afbuigen. Het was één van de laatste hoogbouwprojecten van de jaren zeventig voor de kantoren- en hoogbouwstop in het centrum. Het ontwerp leidde tot grote discussies in de gemeenteraad. Het nieuwe beleid ten aanzien van hoogbouw uitte zich in de eis voor een trottoirbebouwing ter bevordering van de levendigheid van de binnenstad en om de maat van de hoogbouw te verzachten. Deze trottoirbebouwing is rond de eeuwwisseling alweer gesloopt voor nieuwbouw, waarin het City Informatie Centrum en opticien Citylens is gehuisvest.
Architectuur
De Coolse Poort bestaat uit drie rechthoekige bouwdelen rond een centrale kern. Ter plekke van het Binnenwegplein is een laagbouwdeel met winkels toegevoegd als overgang naar de lagere bestaande winkelbebouwing. De drie vleugels zijn gebaseerd op een vierkant kolommenraster van 7,20 meter en elk 15,80 meter breed. De vleugels zijn vrij indeelbaar met kantoorvertrekken aan weerszijden van een middengang. Elke vleugel heeft een eigen brandtrappenhuis. In de centrale kern bevinden zich de trappen, liften, toiletten en leidingschachten. De betonnen kern verzorgt in combinatie met de noodtrappenhuizen de stabiliteit van het gebouw. De onderste lagen bevatten de entree, winkelruimte, algemene functies en een beheerderswoning. In de kelder is archiefruimte en parkeerruimte voor 65 auto’s. De inrit voor de parkeergarage ligt aan de achterzijde in de expeditiehof.
[slickr-flickr type=”gallery” photos_per_row=”6″ tag=”coolsepoort”]
Karakteristieke rood paarse gevel
Om het gebouw een eenheid te laten zijn is voor een uniforme gevelbekleding in de vorm van aluminium curtain wall gekozen. Deze bestaat uit purper glas en auberginekleurig aluminium. Om windhinder tegen te gaan zijn de gevels voorzien van zware, uitstekende stijlen. In deze stijlen bevinden zich ook de geleiders voor de glazenwasserskooien. Door de stijlen door te laten steken bij de afgeschuinde bovenste gevelplaten en afgeschuinde hoeken is een gekarteld effect ontstaan. Door de roodpaarse curtainwall van glas en aluminium kreeg het gebouw de bijnaam ‘Aubergine’ en ‘Rode Kroot’.
Projectgegevens
Naam: Coolse Poort
Status: Gerealiseerd
Lokatie: Coolsingel 139
Deelgebied: Centrum
Categorie: Kantoorgebouw
Architect: Rob van Erk (Groosman)
Opdrachtgever:
Start ontwerp: 1972
Realisatie: 1978
Hoogte: 74 meter
Programma:
kaart is aan het laden - een ogenblik geduld aub...
