Kralingse Plaslaanflat Rotterdam
De Kralingse Plaslaanflat is een woongebouw uit 1938 ontworpen door architecten Willem van Tijen en Hugh Maaskant. De flat met adres Kralingse Plaslaan 120 – 200 is het derde hoge woongebouw in Rotterdam dat Van Tijen ontwierp na de Parklaanflat (1931) en de Bergpolderflat (1934).
Het flatgebouw met betonconstructie bestaat uit 10 verdiepingen en heeft 42 woningen die zijn bestemd waren voor de middenklasse, terwijl de Bergpolderflat was gebouwd voor arbeiders en uit een staalconstructie bestond. Het flatgebouw aan de Kralingse Plaslaan is sinds 1996 een Rijksmonument in Kralingen Crooswijk.
Uitzicht op de Kralingseplas
De Kralingse Plaslaanflat bevat tien woonlagen met vier woningen per verdieping, Aanvankelijk waren veertien etages bedacht waardoor de flat een wat verticaler karakter zou krijgen, maar men dacht dat de bovenste woningen te hoog lagen om nog te verhuren. In totaal bevat de flat 42 appartementen in drie typen die worden ontsloten door galerijen. De plattegrond is vergelijkbaar met die van de Bergpolderflat, maar is iets ruimer van opzet. Vanwege het uitzicht op de Kralingse Plas bevinden zich de balkons zich op het oosten en niet op het westen. Het gebouw is vanwege de slechte ervaringen met de geluidsisolatie van de Bergpolderflat als betonconstructie uitgevoerd. De gevels zijn voor een groot deel van glas.
Hier woonde architect van Tijen 14 jaar
In 1939 verhuisde architect Van Tijen met zijn gezin van de Parklaanflat naar de negende verdieping van deze flat waar hij tot 1953 zou wonen. Tijdens de oorlogsjaren, als Van Tijen betrokken is bij de ideevorming rond het nieuwe Rotterdam, wordt vaak vergaderd bij Van Tijen thuis. Tijdens de besprekingen had men een goed zicht over de gehavende stad.
Indeling van het Kralingse Plaslaanflat
Het flatgebouw is loodrecht op de Kralingse Plaslaan gesitueerd. Vanuit de op het zuidoosten georiënteerde woonkamers heeft men een fraai uitzicht over de plas. Door een een lage uitbouw aan de Kralingse Plaslaan, gecombineerd met de hoofdentree, is het gebouw goed in de omgeving verankerd. Het lifthuis met hoofdtrappenhuis is als glazen verticaal element tegen de noordgevel geplaatst. Het noodtrappenhuis is als open stalen trappenhuis aan het eind van de galerij gesitueerd. De lift stopt om de andere etage. Op het dak bevond zich een dakterras met twee overdekte ‘zitjes’. Andere collectieve voorzieningen waren in de kelder te vinden: bergingen, een knutselruimte, een was- en droog gelegenheid met een elektrische wasmachine en een centrifuge. In de uitbouw was een kruidenierswinkel gevestigd met een conciërgewoning en twee logeerkamers. Aan het andere uiteinde bevond zich een garage voor zeven auto’s.
Moderne elementen in de flat waren de cv-installatie, een centraal antennesysteem en vuilstortkokers aan het eind van de galerij. De woningen hadden een huistelefoon en een zitbad. De huren waren bijna twee keer zo hoog als bij de Bergpolderflat. Van Tijen zag hierin het bewijs dat hoogbouw niet geschikt is voor massawoningbouw, maar voor een beperkte bevolkingscategorie: alleenstaanden en kinderloze gezinnen die een hogere huur kunnen betalen en die willen genieten van het uitzicht. Hoogbouw zou volgens Van Tijen beperkt moeten blijven tot markante punten in de stad.
Architectuur in de omgeving
Aan de overkant van de flat staat nog een gebouw van Van Tijen, het clubgebouw voor de Roei- en Zeilvereniging ‘Rotterdamse Zeilvereniging’ uit 1937. Vlak daarvoor had hij de Rotterdamse Manege in het Kralingse Bos ontworpen. De woningbouw aan de westkant van de flat is de eerste gerealiseerde strokenbouw in Rotterdam.
Projectgegevens
Naam: Kralingse Plaslaanflat
Status: Rijksmonument
Adres: Kralingse Plaslaan 120-200
Deelgemeente: Kralingen – Crooswijk
Categorie: Wonen
Architect: W. van Tijen, H.A. Maaskant
Opdrachtgever:
Realisatie: 1938
kaart is aan het laden - een ogenblik geduld aub...
