Architect Willem van Tijen heeft 25 jaar in Rotterdam gewoond en gewerkt. Hij is één van de belangrijkste pioniers van de volkswoningbouw in Nederland. Van Tijen is vooral op het gebied van flatgebouwen baanbrekend geweest. De eerste glasvliesgevelflat, de Parklaanflat en de eerste galerijflat, de Bergpolderflat staan op zijn naam. Als architect in de stijl van Het Nieuwe Bouwen introduceerde hij na de oorlog de bouwstijl shake-hands architectuur; het huwelijk tussen steen en beton.
Willem van Tijen
Geboren: Wormerveer 01-02-1894
Overleden: Zandvoort 28-05-1974
In 1926 keert Willem van Tijen op 30 jarige leeftijd wegens kinderverlamming terug naar Nederland. Hij reisde vanaf zijn 20e via Nederlands-Indië, Rusland, Oost Azie de wereld over. Tijdens zijn herstel in Nederland wordt de civiel-ingenieur zijn intresse in de woningbouw architectuur en volkshuisvesting gewekt. In 1928 komt hij in contact met August Plate. Met deze voormalig directeur van Dienst Volkshuisvesting sticht hij de NV Volkswoningbouw Rotterdam op. In 1929 gaat Van Tijen in Rotterdam wonen.
Baanbrekende flatgebouwen
Van Tijen vestigt zijn naam als architect in 1933 met het flatgebouw aan de Parklaan. Hij gaat zelf met zijn gezin op de bovenste verdieping wonen. Willem van Tijen wordt lid van de architecten vereniging De Opbouw en neemt het gedachte goed van de architectuur stijl Het Nieuwe Bouwen tot zich. In de periode 1933 – 1938 maakt hij naam als architect van hoogbouw waar hij ook hoge verwachtingen van had. In 1934 realiseert van Tijen de Bergpolderflat,het prototype van de wereldwijd bekende galerijflat. In 1938 verrijst zijn derde belangrijke hoogbouw project de Kralingse Plaslaanflat, welke hij samen met Maaskant ontwerpt. In deze flat woonde hij met zijn gezin van 1939 tot en met 1953.
Architectenbureau Van Tijen en Maaskant
In 1937 gaat Van Tijen een samenwerking aan met zijn jongere medewerker Huig Aart Maaskant. De sociaal denkende Van Tijen met als specialisatie woningbouw, Maaskant met utiliteitsbouw. In 1937 realiseren ze o.a. de eerste exemplaren van de later zeer populaire drive-in-woning. Tijdens de bezetting is Van Tijen actief bij de plan vorming voor de wederopbouw van Rotterdam. Hij publiceert Woonmogelijkheden in het nieuwe Rotterdam. Na de oorlog Van Tijen naast het architect zijn onder andere gemeenteraadslid voor de SDAP.
Shake-hands-architectuur
Na de tweede wereld oorlog zocht Willem van Tijen namens de moderne architecten toenadering tot de traditionalisten rond architect Granpé Molière (Delftseschool). Van Tijen zocht naar een architectuur die de twee tegenovergestelde stromingen verenigde. Hij introduceert e bouwstijl shake-hands architectuur, een huwelijk van baksteen en beton. Gebouwen die hij deze bouwstijl realiseert zijn Industriegebouw Goudsesingel (1949) en de Zuidpleinflat.
In 1954 verhuist van Tijen op 60 jarige leeftijd naar Zandvoort en de samenwerking met Maaskant wordt beeindigd. In 1969 krijgt hij de Staatsprijs en in 1972 ontvangt hij als eerbetoon een ere-doctoraat in de technische wetenschappen aan de T.H. in delft.
Van Tijen geëerd met monument
Op 30 maart 2006 is Willem van Tijen geeerd in de Rotterdamse wijk Zuidwijk met het Van Tijenplantsoen en een monument. Van Tijen wordt gezien als de geestelijk vader van Zuidwijk; een wijk waarin hij in het ontwerp een belangrijke hand had begin jaren ‘50.
